boixar - verb

boi·xar

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
boixo
boixes
boixa
boixem
boixeu
boixen
boixava
boixaves
boixava
boixàvem
boixàveu
boixaven
boixí
boixares
boixà
boixàrem
boixàreu
boixaren
boixaré
boixaràs
boixarà
boixarem
boixareu
boixaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
boixaria
boixaries
boixaria
boixaríem
boixaríeu
boixarien
boixi
boixis
boixi
boixem
boixeu
boixin
boixés
boixessis
boixés
boixéssim
boixéssiu
boixessin

boixa
boixi
boixem
boixeu
boixin
Infinitiuboixar
Gerundiboixant
Participi
boixatboixada
boixatsboixades

Flexionat com: parlar

forma nominal : boixadura

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana