apuntar - verb

a·pun·tar

transitiu; pronominal; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
apunto
apuntes
apunta
apuntem
apunteu
apunten
apuntava
apuntaves
apuntava
apuntàvem
apuntàveu
apuntaven
apuntí
apuntares
apuntà
apuntàrem
apuntàreu
apuntaren
apuntaré
apuntaràs
apuntarà
apuntarem
apuntareu
apuntaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
apuntaria
apuntaries
apuntaria
apuntaríem
apuntaríeu
apuntarien
apunti
apuntis
apunti
apuntem
apunteu
apuntin
apuntés
apuntessis
apuntés
apuntéssim
apuntéssiu
apuntessin

apunta
apunti
apuntem
apunteu
apuntin
Infinitiuapuntar
Gerundiapuntant
Participi
apuntatapuntada
apuntatsapuntades

Flexionat com: parlar

forma nominal : apuntament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana