apedaçar - verb

a·pe·da·çar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
apedaço
apedaces
apedaça
apedacem
apedaceu
apedacen
apedaçava
apedaçaves
apedaçava
apedaçàvem
apedaçàveu
apedaçaven
apedací
apedaçares
apedaçà
apedaçàrem
apedaçàreu
apedaçaren
apedaçaré
apedaçaràs
apedaçarà
apedaçarem
apedaçareu
apedaçaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
apedaçaria
apedaçaries
apedaçaria
apedaçaríem
apedaçaríeu
apedaçarien
apedaci
apedacis
apedaci
apedacem
apedaceu
apedacin
apedacés
apedacessis
apedacés
apedacéssim
apedacéssiu
apedacessin

apedaça
apedaci
apedacem
apedaceu
apedacin
Infinitiuapedaçar
Gerundiapedaçant
Participi
apedaçatapedaçada
apedaçatsapedaçades

Flexionat com: boçar

forma nominal : apedaçament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana