aïrar - verb

a·ï·rar

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
aïro
aïres
aïra
aïrem
aïreu
aïren
aïrava
aïraves
aïrava
aïràvem
aïràveu
aïraven
aïrí
aïrares
aïrà
aïràrem
aïràreu
aïraren
aïraré
aïraràs
aïrarà
aïrarem
aïrareu
aïraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
aïraria
aïraries
aïraria
aïraríem
aïraríeu
aïrarien
aïri
aïris
aïri
aïrem
aïreu
aïrin
aïrés
aïressis
aïrés
aïréssim
aïréssiu
aïressin

aïra
aïri
aïrem
aïreu
aïrin
Infinitiuaïrar
Gerundiaïrant
Participi
aïrataïrada
aïratsaïrades

Flexionat com: parlar

forma nominal : aïrament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana