aforar - verb

a·fo·rar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
aforo
afores
afora
aforem
aforeu
aforen
aforava
aforaves
aforava
aforàvem
aforàveu
aforaven
aforí
aforares
aforà
aforàrem
aforàreu
aforaren
aforaré
aforaràs
aforarà
aforarem
aforareu
aforaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
aforaria
aforaries
aforaria
aforaríem
aforaríeu
aforarien
afori
aforis
afori
aforem
aforeu
aforin
aforés
aforessis
aforés
aforéssim
aforéssiu
aforessin

afora
afori
aforem
aforeu
aforin
Infinitiuaforar
Gerundiaforant
Participi
aforataforada
aforatsaforades

Flexionat com: parlar

forma nominal : aforament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana