acorruar - verb

a·cor·ru·ar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
acorruo
acorrues
acorrua
acorruem
acorrueu
acorruen
acorruava
acorruaves
acorruava
acorruàvem
acorruàveu
acorruaven
acorruí
acorruares
acorruà
acorruàrem
acorruàreu
acorruaren
acorruaré
acorruaràs
acorruarà
acorruarem
acorruareu
acorruaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
acorruaria
acorruaries
acorruaria
acorruaríem
acorruaríeu
acorruarien
acorruï
acorruïs
acorruï
acorruem
acorrueu
acorruïn
acorrués
acorruessis
acorrués
acorruéssim
acorruéssiu
acorruessin

acorrua
acorruï
acorruem
acorrueu
acorruïn
Infinitiuacorruar
Gerundiacorruant
Participi
acorruatacorruada
acorruatsacorruades

Flexionat com: apariar

forma nominal : acorruament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana