abordar - verb

a·bor·dar

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
abordo
abordes
aborda
abordem
abordeu
aborden
abordava
abordaves
abordava
abordàvem
abordàveu
abordaven
abordí
abordares
abordà
abordàrem
abordàreu
abordaren
abordaré
abordaràs
abordarà
abordarem
abordareu
abordaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
abordaria
abordaries
abordaria
abordaríem
abordaríeu
abordarien
abordi
abordis
abordi
abordem
abordeu
abordin
abordés
abordessis
abordés
abordéssim
abordéssiu
abordessin

aborda
abordi
abordem
abordeu
abordin
Infinitiuabordar
Gerundiabordant
Participi
abordatabordada
abordatsabordades

Flexionat com: parlar

forma nominal : abordatge, abordament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana