satisfer - verb

sa·tis·fer

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
satisfaig
satisfàs
satisfà
satisfem
satisfeu
satisfan
satisfeia
satisfeies
satisfeia
satisfèiem
satisfèieu
satisfeien
satisfiu
satisferes
satisféu
satisférem
satisféreu
satisferen
satisfaré
satisfaràs
satisfarà
satisfarem
satisfareu
satisfaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
satisfaria
satisfaries
satisfaria
satisfaríem
satisfaríeu
satisfarien
satisfaci
satisfacis
satisfaci
satisfacem / satisfem
satisfaceu / satisfeu
satisfacin
satisfés
satisfessis
satisfés
satisféssim
satisféssiu
satisfessin

satisfés
satisfaci
satisfacem / satisfem
satisfeu
satisfacin
Infinitiusatisfer
Gerundisatisfent
Participi
satisfetsatisfeta
satisfetssatisfetes

Flexionat com: desfer

forma nominal : satisfacció

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana