surar - verb

su·rar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
suro
sures
sura
surem
sureu
suren
surava
suraves
surava
suràvem
suràveu
suraven
surí
surares
surà
suràrem
suràreu
suraren
suraré
suraràs
surarà
surarem
surareu
suraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
suraria
suraries
suraria
suraríem
suraríeu
surarien
suri
suris
suri
surem
sureu
surin
surés
suressis
surés
suréssim
suréssiu
suressin

sura
suri
surem
sureu
surin
Infinitiusurar
Gerundisurant
Participi
suratsurada
suratssurades

Flexionat com: parlar

forma nominal : surada

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana