encaminar - verb

en·ca·mi·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
encamino
encamines
encamina
encaminem
encamineu
encaminen
encaminava
encaminaves
encaminava
encaminàvem
encaminàveu
encaminaven
encaminí
encaminares
encaminà
encaminàrem
encaminàreu
encaminaren
encaminaré
encaminaràs
encaminarà
encaminarem
encaminareu
encaminaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
encaminaria
encaminaries
encaminaria
encaminaríem
encaminaríeu
encaminarien
encamini
encaminis
encamini
encaminem
encamineu
encaminin
encaminés
encaminessis
encaminés
encaminéssim
encaminéssiu
encaminessin

encamina
encamini
encaminem
encamineu
encaminin
Infinitiuencaminar
Gerundiencaminant
Participi
encaminatencaminada
encaminatsencaminades

Flexionat com: parlar

forma nominal : encaminament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana