mancomunar - verb

man·co·mu·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
mancomuno
mancomunes
mancomuna
mancomunem
mancomuneu
mancomunen
mancomunava
mancomunaves
mancomunava
mancomunàvem
mancomunàveu
mancomunaven
mancomuní
mancomunares
mancomunà
mancomunàrem
mancomunàreu
mancomunaren
mancomunaré
mancomunaràs
mancomunarà
mancomunarem
mancomunareu
mancomunaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
mancomunaria
mancomunaries
mancomunaria
mancomunaríem
mancomunaríeu
mancomunarien
mancomuni
mancomunis
mancomuni
mancomunem
mancomuneu
mancomunin
mancomunés
mancomunessis
mancomunés
mancomunéssim
mancomunéssiu
mancomunessin

mancomuna
mancomuni
mancomunem
mancomuneu
mancomunin
Infinitiumancomunar
Gerundimancomunant
Participi
mancomunatmancomunada
mancomunatsmancomunades

Flexionat com: parlar

forma nominal : mancomunitat

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana