descarbonitzar - verb

des·car·bo·nit·zar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
descarbonitzo
descarbonitzes
descarbonitza
descarbonitzem
descarbonitzeu
descarbonitzen
descarbonitzava
descarbonitzaves
descarbonitzava
descarbonitzàvem
descarbonitzàveu
descarbonitzaven
descarbonitzí
descarbonitzares
descarbonitzà
descarbonitzàrem
descarbonitzàreu
descarbonitzaren
descarbonitzaré
descarbonitzaràs
descarbonitzarà
descarbonitzarem
descarbonitzareu
descarbonitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
descarbonitzaria
descarbonitzaries
descarbonitzaria
descarbonitzaríem
descarbonitzaríeu
descarbonitzarien
descarbonitzi
descarbonitzis
descarbonitzi
descarbonitzem
descarbonitzeu
descarbonitzin
descarbonitzés
descarbonitzessis
descarbonitzés
descarbonitzéssim
descarbonitzéssiu
descarbonitzessin

descarbonitza
descarbonitzi
descarbonitzem
descarbonitzeu
descarbonitzin
Infinitiudescarbonitzar
Gerundidescarbonitzant
Participi
descarbonitzatdescarbonitzada
descarbonitzatsdescarbonitzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : descarbonització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana