enravenar - verb

en·ra·ve·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enraveno
enravenes
enravena
enravenem
enraveneu
enravenen
enravenava
enravenaves
enravenava
enravenàvem
enravenàveu
enravenaven
enravení
enravenares
enravenà
enravenàrem
enravenàreu
enravenaren
enravenaré
enravenaràs
enravenarà
enravenarem
enravenareu
enravenaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enravenaria
enravenaries
enravenaria
enravenaríem
enravenaríeu
enravenarien
enraveni
enravenis
enraveni
enravenem
enraveneu
enravenin
enravenés
enravenessis
enravenés
enravenéssim
enravenéssiu
enravenessin

enravena
enraveni
enravenem
enraveneu
enravenin
Infinitiuenravenar
Gerundienravenant
Participi
enravenatenravenada
enravenatsenravenades

Flexionat com: parlar

forma nominal : enravenament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana