departir - verb

de·par·tir

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
departeixo
departeixes
departeix
departim
departiu
departeixen
departia
departies
departia
departíem
departíeu
departien
departí
departires
departí
departírem
departíreu
departiren
departiré
departiràs
departirà
departirem
departireu
departiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
departiria
departiries
departiria
departiríem
departiríeu
departirien
departeixi
departeixis
departeixi
departim
departiu
departeixin
departís
departissis
departís
departíssim
departíssiu
departissin

departeix
departeixi
departim
departiu
departeixin
Infinitiudepartir
Gerundidepartint
Participi
departitdepartida
departitsdepartides

Flexionat com: servir

forma nominal : departiment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana