encorbar - verb

en·cor·bar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
encorbo
encorbes
encorba
encorbem
encorbeu
encorben
encorbava
encorbaves
encorbava
encorbàvem
encorbàveu
encorbaven
encorbí
encorbares
encorbà
encorbàrem
encorbàreu
encorbaren
encorbaré
encorbaràs
encorbarà
encorbarem
encorbareu
encorbaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
encorbaria
encorbaries
encorbaria
encorbaríem
encorbaríeu
encorbarien
encorbi
encorbis
encorbi
encorbem
encorbeu
encorbin
encorbés
encorbessis
encorbés
encorbéssim
encorbéssiu
encorbessin

encorba
encorbi
encorbem
encorbeu
encorbin
Infinitiuencorbar
Gerundiencorbant
Participi
encorbatencorbada
encorbatsencorbades

Flexionat com: parlar

forma nominal : encorbament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana