encarranquinar - verb

en·car·ran·qui·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
encarranquino
encarranquines
encarranquina
encarranquinem
encarranquineu
encarranquinen
encarranquinava
encarranquinaves
encarranquinava
encarranquinàvem
encarranquinàveu
encarranquinaven
encarranquiní
encarranquinares
encarranquinà
encarranquinàrem
encarranquinàreu
encarranquinaren
encarranquinaré
encarranquinaràs
encarranquinarà
encarranquinarem
encarranquinareu
encarranquinaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
encarranquinaria
encarranquinaries
encarranquinaria
encarranquinaríem
encarranquinaríeu
encarranquinarien
encarranquini
encarranquinis
encarranquini
encarranquinem
encarranquineu
encarranquinin
encarranquinés
encarranquinessis
encarranquinés
encarranquinéssim
encarranquinéssiu
encarranquinessin

encarranquina
encarranquini
encarranquinem
encarranquineu
encarranquinin
Infinitiuencarranquinar
Gerundiencarranquinant
Participi
encarranquinatencarranquinada
encarranquinatsencarranquinades

Flexionat com: parlar

forma nominal : encarranquinament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana