enardir - verb

en·ar·dir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enardeixo
enardeixes
enardeix
enardim
enardiu
enardeixen
enardia
enardies
enardia
enardíem
enardíeu
enardien
enardí
enardires
enardí
enardírem
enardíreu
enardiren
enardiré
enardiràs
enardirà
enardirem
enardireu
enardiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enardiria
enardiries
enardiria
enardiríem
enardiríeu
enardirien
enardeixi
enardeixis
enardeixi
enardim
enardiu
enardeixin
enardís
enardissis
enardís
enardíssim
enardíssiu
enardissin

enardeix
enardeixi
enardim
enardiu
enardeixin
Infinitiuenardir
Gerundienardint
Participi
enarditenardida
enarditsenardides

Flexionat com: servir

forma nominal : enardiment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana