enarcar - verb

en·ar·car

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enarco
enarques
enarca
enarquem
enarqueu
enarquen
enarcava
enarcaves
enarcava
enarcàvem
enarcàveu
enarcaven
enarquí
enarcares
enarcà
enarcàrem
enarcàreu
enarcaren
enarcaré
enarcaràs
enarcarà
enarcarem
enarcareu
enarcaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enarcaria
enarcaries
enarcaria
enarcaríem
enarcaríeu
enarcarien
enarqui
enarquis
enarqui
enarquem
enarqueu
enarquin
enarqués
enarquessis
enarqués
enarquéssim
enarquéssiu
enarquessin

enarca
enarqui
enarquem
enarqueu
enarquin
Infinitiuenarcar
Gerundienarcant
Participi
enarcatenarcada
enarcatsenarcades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : enarcament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana