confessar - verb

con·fes·sar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
confesso
confesses
confessa
confessem
confesseu
confessen
confessava
confessaves
confessava
confessàvem
confessàveu
confessaven
confessí
confessares
confessà
confessàrem
confessàreu
confessaren
confessaré
confessaràs
confessarà
confessarem
confessareu
confessaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
confessaria
confessaries
confessaria
confessaríem
confessaríeu
confessarien
confessi
confessis
confessi
confessem
confesseu
confessin
confessés
confessessis
confessés
confesséssim
confesséssiu
confessessin

confessa
confessi
confessem
confesseu
confessin
Infinitiuconfessar
Gerundiconfessant
Participi
confessatconfessada
confessatsconfessades

Flexionat com: parlar

forma nominal : confessió

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana