efluir - verb

e·flu·ir

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
eflueixo
eflueixes
eflueix
efluïm
efluïu
eflueixen
efluïa
efluïes
efluïa
efluíem
efluíeu
efluïen
efluí
efluïes
efluí
efluírem
efluíreu
efluïren
efluiré
efluiràs
efluirà
efluirem
efluireu
efluiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
efluiria
efluiries
efluiria
efluiríem
efluiríeu
efluirien
eflueixi
eflueixis
eflueixi
efluïm
efluïu
eflueixin
efluís
efluïssis
efluís
efluíssim
efluíssiu
efluïssin

eflueix
eflueixi
efluïm
efluïu
eflueixin
Infinitiuefluir
Gerundiefluint
Participi
efluïtefluïda
efluïtsefluïdes

Flexionat com: instruir

forma nominal : efluència

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana