fugir - verb

fu·gir

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
fujo
fuges
fuig
fugim
fugiu
fugen
fugia
fugies
fugia
fugíem
fugíeu
fugien
fugí
fugires
fugí
fugírem
fugíreu
fugiren
fugiré
fugiràs
fugirà
fugirem
fugireu
fugiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
fugiria
fugiries
fugiria
fugiríem
fugiríeu
fugirien
fugi
fugis
fugi
fugim
fugiu
fugin
fugís
fugissis
fugís
fugíssim
fugíssiu
fugissin

fuig
fugi
fugim
fugiu
fugin
Infinitiufugir
Gerundifugint
Participi
fugitfugida
fugitsfugides

Flexionat com: fugir

forma nominal : fugida

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana