abonyegar - verb

a·bo·nye·gar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
abonyego
abonyegues
abonyega
abonyeguem
abonyegueu
abonyeguen
abonyegava
abonyegaves
abonyegava
abonyegàvem
abonyegàveu
abonyegaven
abonyeguí
abonyegares
abonyegà
abonyegàrem
abonyegàreu
abonyegaren
abonyegaré
abonyegaràs
abonyegarà
abonyegarem
abonyegareu
abonyegaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
abonyegaria
abonyegaries
abonyegaria
abonyegaríem
abonyegaríeu
abonyegarien
abonyegui
abonyeguis
abonyegui
abonyeguem
abonyegueu
abonyeguin
abonyegués
abonyeguessis
abonyegués
abonyeguéssim
abonyeguéssiu
abonyeguessin

abonyega
abonyegui
abonyeguem
abonyegueu
abonyeguin
Infinitiuabonyegar
Gerundiabonyegant
Participi
abonyegatabonyegada
abonyegatsabonyegades

Flexionat com: arremangar

forma nominal : abonyegament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana