escruixir - verb

es·crui·xir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
escruixeixo
escruixeixes
escruixeix
escruixim
escruixiu
escruixeixen
escruixia
escruixies
escruixia
escruixíem
escruixíeu
escruixien
escruixí
escruixires
escruixí
escruixírem
escruixíreu
escruixiren
escruixiré
escruixiràs
escruixirà
escruixirem
escruixireu
escruixiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
escruixiria
escruixiries
escruixiria
escruixiríem
escruixiríeu
escruixirien
escruixeixi
escruixeixis
escruixeixi
escruixim
escruixiu
escruixeixin
escruixís
escruixissis
escruixís
escruixíssim
escruixíssiu
escruixissin

escruixeix
escruixeixi
escruixim
escruixiu
escruixeixin
Infinitiuescruixir
Gerundiescruixint
Participi
escruixitescruixida
escruixitsescruixides

Flexionat com: servir

forma nominal : escruiximent

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana