ressituar - verb

res·si·tu·ar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
ressituo
ressitues
ressitua
ressituem
ressitueu
ressituen
ressituava
ressituaves
ressituava
ressituàvem
ressituàveu
ressituaven
ressituí
ressituares
ressituà
ressituàrem
ressituàreu
ressituaren
ressituaré
ressituaràs
ressituarà
ressituarem
ressituareu
ressituaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
ressituaria
ressituaries
ressituaria
ressituaríem
ressituaríeu
ressituarien
ressitui
ressituis
ressitui
ressituem
ressitueu
ressituin
ressitués
ressituessis
ressitués
ressituéssim
ressituéssiu
ressituessin

ressitua
ressitui
ressituem
ressitueu
ressituin
Infinitiuressituar
Gerundiressituant
Participi
ressituatressituada
ressituatsressituades

Flexionat com: parlar