ribotar - verb

ri·bo·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
riboto
ribotes
ribota
ribotem
riboteu
riboten
ribotava
ribotaves
ribotava
ribotàvem
ribotàveu
ribotaven
ribotí
ribotares
ribotà
ribotàrem
ribotàreu
ribotaren
ribotaré
ribotaràs
ribotarà
ribotarem
ribotareu
ribotaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
ribotaria
ribotaries
ribotaria
ribotaríem
ribotaríeu
ribotarien
riboti
ribotis
riboti
ribotem
riboteu
ribotin
ribotés
ribotessis
ribotés
ribotéssim
ribotéssiu
ribotessin

ribota
riboti
ribotem
riboteu
ribotin
Infinitiuribotar
Gerundiribotant
Participi
ribotatribotada
ribotatsribotades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana