sotragar - verb

so·tra·gar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
sotrago
sotragues
sotraga
sotraguem
sotragueu
sotraguen
sotragava
sotragaves
sotragava
sotragàvem
sotragàveu
sotragaven
sotraguí
sotragares
sotragà
sotragàrem
sotragàreu
sotragaren
sotragaré
sotragaràs
sotragarà
sotragarem
sotragareu
sotragaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
sotragaria
sotragaries
sotragaria
sotragaríem
sotragaríeu
sotragarien
sotragui
sotraguis
sotragui
sotraguem
sotragueu
sotraguin
sotragués
sotraguessis
sotragués
sotraguéssim
sotraguéssiu
sotraguessin

sotraga
sotragui
sotraguem
sotragueu
sotraguin
Infinitiusotragar
Gerundisotragant
Participi
sotragatsotragada
sotragatssotragades

Flexionat com: arremangar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana