atenir - verb

a·te·nir

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
atinc
atens
até
atenim
ateniu
atenen
atenia
atenies
atenia
ateníem
ateníeu
atenien
atinguí
atingueres
atingué
atinguérem
atinguéreu
atingueren
atindré
atindràs
atindrà
atindrem
atindreu
atindran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
atindria
atindries
atindria
atindríem
atindríeu
atindrien
atingui
atinguis
atingui
atinguem
atingueu
atinguin
atingués
atinguessis
atingués
atinguéssim
atinguéssiu
atinguessin

atén / atingues
atingui
atinguem
ateniu / atingueu
atinguin
Infinitiuatenir
Gerundiatenint
Participi
atingutatinguda
atingutsatingudes

Flexionat com: sobrevenir

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana