arrepapar - verb

ar·re·pa·par

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
arrepapo
arrepapes
arrepapa
arrepapem
arrepapeu
arrepapen
arrepapava
arrepapaves
arrepapava
arrepapàvem
arrepapàveu
arrepapaven
arrepapí
arrepapares
arrepapà
arrepapàrem
arrepapàreu
arrepaparen
arrepaparé
arrepaparàs
arrepaparà
arrepaparem
arrepapareu
arrepaparan
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
arrepaparia
arrepaparies
arrepaparia
arrepaparíem
arrepaparíeu
arrepaparien
arrepapi
arrepapis
arrepapi
arrepapem
arrepapeu
arrepapin
arrepapés
arrepapessis
arrepapés
arrepapéssim
arrepapéssiu
arrepapessin

arrepapa
arrepapi
arrepapem
arrepapeu
arrepapin
Infinitiuarrepapar
Gerundiarrepapant
Participi
arrepapatarrepapada
arrepapatsarrepapades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana