amainar - verb

a·mai·nar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
amaino
amaines
amaina
amainem
amaineu
amainen
amainava
amainaves
amainava
amainàvem
amainàveu
amainaven
amainí
amainares
amainà
amainàrem
amainàreu
amainaren
amainaré
amainaràs
amainarà
amainarem
amainareu
amainaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
amainaria
amainaries
amainaria
amainaríem
amainaríeu
amainarien
amaini
amainis
amaini
amainem
amaineu
amainin
amainés
amainessis
amainés
amainéssim
amainéssiu
amainessin

amaina
amaini
amainem
amaineu
amainin
Infinitiuamainar
Gerundiamainant
Participi
amainatamainada
amainatsamainades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana