LOFC
Lèxic Obert Flexionat de Català

Diccionari de divisió sil·làbica

abcdefghijklmnopqrstuvwxyz
ParaulaSíl·labes
arrapament (nom masculí) ar·ra·pa·ment
arrapar (verb) ar·ra·par
arrapinyar (verb) ar·ra·pi·nyar
arrapós (adjectiu) ar·ra·pós
arrasada (nom femení) ar·ra·sa·da
arrasador (adjectiu) ar·ra·sa·dor
arrasador (nom masculí) ar·ra·sa·dor
arrasament (nom masculí) ar·ra·sa·ment
arrasar (verb) ar·ra·sar
arrasat (adjectiu) ar·ra·sat
arrasatge (nom masculí) ar·ra·sat·ge
arrasir (verb) ar·ra·sir
arrastellament (nom masculí) ar·ras·te·lla·ment
arrastellar (verb) ar·ras·te·llar
arrastrar (verb) ar·ras·trar
arrauliment (nom masculí) ar·rau·li·ment
arraulir (verb) ar·rau·lir
arrauxament (nom masculí) ar·rau·xa·ment
arrauxat (adjectiu) ar·rau·xat
arravatada (nom femení) ar·ra·va·ta·da
arravatadament (adverbi) ar·ra·va·ta·da·ment
arravatament (nom masculí) ar·ra·va·ta·ment
arravatar (verb) ar·ra·va·tar
arreament (nom masculí) ar·re·a·ment
arrear (verb) ar·re·ar
arrebossada (nom femení) ar·re·bos·sa·da
arrebossar (verb) ar·re·bos·sar
arrebossat (nom masculí) ar·re·bos·sat
arrecerament (nom masculí) ar·re·ce·ra·ment
arrecerar (verb) ar·re·ce·rar
arredolar (verb) ar·re·do·lar
arredonida (nom femení) ar·re·do·ni·da
arredonidament (adverbi) ar·re·do·ni·da·ment
arredonidor (adjectiu) ar·re·do·ni·dor
arredonidor (nom masculí) ar·re·do·ni·dor
arredonidora (nom femení) ar·re·do·ni·do·ra
arredoniment (nom masculí) ar·re·do·ni·ment
arredonir (verb) ar·re·do·nir
arredonit (adjectiu) ar·re·do·nit
arredossar (verb) ar·re·dos·sar
arrèfora (nom femení) ar··fo·ra
arregladament (adverbi) ar·re·gla·da·ment
arreglador (nom masculí) ar·re·gla·dor
arregladora (nom femení) ar·re·gla·do·ra
arreglament (nom masculí) ar·re·gla·ment
arreglar (verb) ar·re·glar
arregnar (verb) ar·reg·nar
arregussament (nom masculí) ar·re·gus·sa·ment
arregussar (verb) ar·re·gus·sar
arreic (adjectiu) ar·reic
arreisme (nom masculí) ar·re·is·me
arrel (nom femení) ar·rel
arrelada (nom femení) ar·re·la·da
arreladament (adverbi) ar·re·la·da·ment
arrelam (nom masculí) ar·re·lam
arrelament (nom masculí) ar·re·la·ment
arrelar (verb) ar·re·lar
arrelós (adjectiu) ar·re·lós
arrelut (adjectiu) ar·re·lut
arremangar (verb) ar·re·man·gar
arremesa (nom femení) ar·re·me·sa
arremetre (verb) ar·re·me·tre
arremolinada (nom femení) ar·re·mo·li·na·da
arremolinar (verb) ar·re·mo·li·nar
arremorament (nom masculí) ar·re·mo·ra·ment
arremorar (verb) ar·re·mo·rar
arrenal (nom masculí) ar·re·nal
arrencada (nom femení) ar·ren·ca·da
arrencadissa (nom femení) ar·ren·ca·dis·sa
arrencador (adjectiu) ar·ren·ca·dor
arrencadora (nom femení) ar·ren·ca·do·ra
arrencament (nom masculí) ar·ren·ca·ment
arrencapins (nom masculí) ar·ren·ca·pins
arrencaqueixals (nom masculí) ar·ren·ca·quei·xals
arrencaqueixals (nom femení) ar·ren·ca·quei·xals
arrencar (verb) ar·ren·car
arrencat (adjectiu) ar·ren·cat
arrendable (adjectiu) ar·ren·da·ble
arrendador (adjectiu) ar·ren·da·dor
arrendador (nom masculí) ar·ren·da·dor
arrendadora (nom femení) ar·ren·da·do·ra
arrendament (nom masculí) ar·ren·da·ment
arrendar (verb) ar·ren·dar
arrendat (adjectiu) ar·ren·dat
arrendatari (adjectiu) ar·ren·da·ta·ri
arrendatari (nom masculí) ar·ren·da·ta·ri
arrendatària (nom femení) ar·ren·da··ri·a
arrengament (nom masculí) ar·ren·ga·ment
arrengar (verb) ar·ren·gar
arrenglador (nom masculí) ar·ren·gla·dor
arrengladora (nom femení) ar·ren·gla·do·ra
arrenglament (nom masculí) ar·ren·gla·ment
arrenglar (verb) ar·ren·glar
arrenglerament (nom masculí) ar·ren·gle·ra·ment
arrenglerar (verb) ar·ren·gle·rar
arrenoblastoma (nom masculí) ar·re·no·blas·to·ma
arrenotòcia (nom femení) ar·re·no··ci·a
arrenyonat (adjectiu) ar·re·nyo·nat
arrepapar (verb) ar·re·pa·par
arrepenjar (verb) ar·re·pen·jar

8801 - 8900 de 11212 resultats amb a   anteriors següents

abcdefghijklmnopqrstuvwxyz

Cerca

  • Llista alfabètica
Buscar en aquest diccionari: