veure - verb

veu·re

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
veig
veus
veu
veiem
veieu
veuen
veia
veies
veia
vèiem
vèieu
veien
viu
veieres / veres
veié / véu
veiérem / vérem
veiéreu / véreu
veieren / veren
veuré
veuràs
veurà
veurem
veureu
veuran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
veuria
veuries
veuria
veuríem
veuríeu
veurien
vegi
vegis
vegi
vegem
vegeu
vegin
veiés
veiessis
veiés
veiéssim
veiéssiu
veiessin

veges / ves / veu
vegi
vegem
vegeu / veieu
vegin
Infinitiuveure
Gerundiveient
Participi
vistvista
vistos / vistsvistes

Flexionat com: veure

forma nominal : visió

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana