eximir - verb

e·xi·mir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
eximeixo
eximeixes
eximeix
eximim
eximiu
eximeixen
eximia
eximies
eximia
eximíem
eximíeu
eximien
eximí
eximires
eximí
eximírem
eximíreu
eximiren
eximiré
eximiràs
eximirà
eximirem
eximireu
eximiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
eximiria
eximiries
eximiria
eximiríem
eximiríeu
eximirien
eximeixi
eximeixis
eximeixi
eximim
eximiu
eximeixin
eximís
eximissis
eximís
eximíssim
eximíssiu
eximissin

eximeix
eximeixi
eximim
eximiu
eximeixin
Infinitiueximir
Gerundieximint
Participi
eximiteximida
eximitseximides

Flexionat com: servir

forma nominal : exempció

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana