encantar - verb

en·can·tar

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
encanto
encantes
encanta
encantem
encanteu
encanten
encantava
encantaves
encantava
encantàvem
encantàveu
encantaven
encantí
encantares
encantà
encantàrem
encantàreu
encantaren
encantaré
encantaràs
encantarà
encantarem
encantareu
encantaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
encantaria
encantaries
encantaria
encantaríem
encantaríeu
encantarien
encanti
encantis
encanti
encantem
encanteu
encantin
encantés
encantessis
encantés
encantéssim
encantéssiu
encantessin

encanta
encanti
encantem
encanteu
encantin
Infinitiuencantar
Gerundiencantant
Participi
encantatencantada
encantatsencantades

Flexionat com: parlar

forma nominal : encantament, encantació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana