transitiu; pronominal
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
encanto encantes encanta encantem encanteu encanten | encantava encantaves encantava encantàvem encantàveu encantaven | encantí encantares encantà encantàrem encantàreu encantaren | encantaré encantaràs encantarà encantarem encantareu encantaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
encantaria encantaries encantaria encantaríem encantaríeu encantarien | encanti encantis encanti encantem encanteu encantin | encantés encantessis encantés encantéssim encantéssiu encantessin | encanta encanti encantem encanteu encantin |
Infinitiu | encantar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | encantant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : encantament, encantació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana