deure - verb

deu·re

pronominal; transitiu; auxiliar

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
dec
deus
deu
devem
deveu
deuen
devia
devies
devia
devíem
devíeu
devien
deguí
degueres
degué
deguérem
deguéreu
degueren
deuré
deuràs
deurà
deurem
deureu
deuran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
deuria
deuries
deuria
deuríem
deuríeu
deurien
degui
deguis
degui
deguem
degueu
deguin
degués
deguessis
degués
deguéssim
deguéssiu
deguessin

deu
degui
deguem
deveu
deguin
Infinitiudeure
Gerundidevent
Participi
degutdeguda
degutsdegudes

Flexionat com: beure

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana