brocar - verb

bro·car

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
broco
broques
broca
broquem
broqueu
broquen
brocava
brocaves
brocava
brocàvem
brocàveu
brocaven
broquí
brocares
brocà
brocàrem
brocàreu
brocaren
brocaré
brocaràs
brocarà
brocarem
brocareu
brocaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
brocaria
brocaries
brocaria
brocaríem
brocaríeu
brocarien
broqui
broquis
broqui
broquem
broqueu
broquin
broqués
broquessis
broqués
broquéssim
broquéssiu
broquessin

broca
broqui
broquem
broqueu
broquin
Infinitiubrocar
Gerundibrocant
Participi
brocatbrocada
brocatsbrocades

Flexionat com: abarrocar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana