assaplanar - verb

as·sa·pla·nar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
assaplano
assaplanes
assaplana
assaplanem
assaplaneu
assaplanen
assaplanava
assaplanaves
assaplanava
assaplanàvem
assaplanàveu
assaplanaven
assaplaní
assaplanares
assaplanà
assaplanàrem
assaplanàreu
assaplanaren
assaplanaré
assaplanaràs
assaplanarà
assaplanarem
assaplanareu
assaplanaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
assaplanaria
assaplanaries
assaplanaria
assaplanaríem
assaplanaríeu
assaplanarien
assaplani
assaplanis
assaplani
assaplanem
assaplaneu
assaplanin
assaplanés
assaplanessis
assaplanés
assaplanéssim
assaplanéssiu
assaplanessin

assaplana
assaplani
assaplanem
assaplaneu
assaplanin
Infinitiuassaplanar
Gerundiassaplanant
Participi
assaplanatassaplanada
assaplanatsassaplanades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana