retre - verb

re·tre

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
reto
rets
ret
retem
reteu
reten
retia
reties
retia
retíem
retíeu
retien
retí
reteres
reté
retérem
retéreu
reteren
retré
retràs
retrà
retrem
retreu
retran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
retria
retries
retria
retríem
retríeu
retrien
reti
retis
reti
retem
reteu
retin
retés
retessis
retés
retéssim
retéssiu
retessin

ret
reti
retem
reteu
retin
Infinitiuretre
Gerundiretent
Participi
retutretuda
retutsretudes

Flexionat com: combatre

forma nominal : retiment, rendició

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana