emparar - verb

em·pa·rar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
emparo
empares
empara
emparem
empareu
emparen
emparava
emparaves
emparava
emparàvem
emparàveu
emparaven
emparí
emparares
emparà
emparàrem
emparàreu
empararen
empararé
empararàs
empararà
empararem
emparareu
empararan
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
empararia
empararies
empararia
empararíem
empararíeu
empararien
empari
emparis
empari
emparem
empareu
emparin
emparés
emparessis
emparés
emparéssim
emparéssiu
emparessin

empara
empari
emparem
empareu
emparin
Infinitiuemparar
Gerundiemparant
Participi
emparatemparada
emparatsemparades

Flexionat com: parlar

forma nominal : empara, emparança, emparament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana