córrer - verb

cór·rer

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
corro
corres
corre
correm
correu
corren
corria
corries
corria
corríem
corríeu
corrien
correguí
corregueres
corregué
correguérem
correguéreu
corregueren
correré
correràs
correrà
correrem
correreu
correran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
correria
correries
correria
correríem
correríeu
correrien
corri
corris
corri
correguem / correm
corregueu / correu
corrin
corregués
correguessis
corregués
correguéssim
correguéssiu
correguessin

corre
corri
correguem / correm
correu
corrin
Infinitiucórrer
Gerundicorrent
Participi
corregutcorreguda
corregutscorregudes

Flexionat com: córrer

forma nominal : corriment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana